میگه：چقدر موهامونو بلند «نگه داریم»

که‌یه نفر پیدا بشه و«بهمون بگه»

چنان‌به موی‌تو آشفته‌ام، بـه بو‌ی ‌تو مست!

که ‌نیستم خبر از هرچه در دو عالم ‌هست!

میگم ：خب برو بزن موهاتو...

میگه ：نه یکم دیگه م صبر میکنم：/

میگم ：امید چیز خوبیه...

میگه ：اسمش امید نیست بیچارگیه…

میگم ：پس واجب شد بعد ماه رمضون برم موهامو ماشین کنم که امثال تو فکر نکنن بیچاره م：|

(میدونه اهل خالی بستن نیستم و انجامش میدم...مخصوصا که این روزا یه دختر بچه ی تخس تر از خودم با ماشین کردن موهاش منو یاد نوجوونیم انداخته و رفته رو مخم )

با هول و تکون میگه ：نه جون مادرت شکر خوردم ...نری موهاتو ماشین کنی!!!

با خونسردی میگم：نه دیگه وقتی گفتم میرم تموم شد...

بدبخت الان نیم ساعته داره انواع و اقسام شکرها رو میخوره و تلاش میکنه گندی که زده جمع کنه ...منم که تخخخخخس ...مرغم یه پا داره... برای فردای روز عروسی خواهری برنامه شو ریختم رعفت

 ؛ )

پارسال این موقع حالم یه حال دیگه بود ...برنامه م واسه آینده یه برنامه ی دیگه بود، یه برنامه ی رنگی رنگی با هزاااار تا چشم انداز گل گلی و پر از امید و معنا!!!

زندگی برام پر از شوق و انگیزه بود...پر از انتظار...

امسال  درست توی سالگرد روزای پارسال زندگیم صد و هشتاد درجه چرخیده ...کیلومترهااااا با آرزوها و آرمانهام فاصله دارم...خسته،پر از اضطراب و ترس ،پر از گیجی،پر از ناامیدی...با یه چشم انداز خاکستری خاکستری بدون فکرای رنگی رنگی و گل گلی ...

کی می دونه خدا برای فردای ما چه برنامه ای داره؟یه بنده خدایی می گفت اصلا شیرینی نظام امتحان الهی به همینه که بشینه نگاه کنه تو دست و پا بزنی و تلاشتو بکنی و سهم خودتو انجام بدی بعد یهو با یه ماشین چمن زنی بیاد وسط باغچه ای که تازه کاشتی و تمام کاسه و کوزه تو به هم بریزه...اون وقت اگر موندی و به پهنای صورت لبخند زدی مَردی ...

هر کسی یه علاقه مندیایی داره، دامنه ی علاقه مندی های منم متفاوته 

یکی از علاقه مندیام در بین سبزی جماعت ترخون می باشه که البته حوصله ندارم اندر فواید و مزایای طبی ش داد سخن سر بدم اما در این حد حال دارم که بگم علت عمده ی دوس داشتنش برای من طعم گس و تندشه و اینکه یه خنکی خاصی می ریزه تو دهن آدم که کیفور میشه حسسسساااابی ...

سر همین علاقه مندی مادری موقع سبزی خوردن خریدن سهم ترخون منو جدا می گیره و جدا پاک میکنه و جدا میذاره...عاخه یه عادت دیگه ای هم که دارم اینه که ترخون خرد و خاکشیر تو کتم نمی ره، باید با ساقه بگیرم دستمو هُرررری برگاشو بکشم بریزم کف دستم و همه شو یه جا بچپونم تو دهنم و از مزه ی دسته جمعی جویدن شون کیفور بشم ：))) 

سر همین عادت اگر ترخون ریز ریز پاک شده بذارن جلوم کلی لب و لوچه م آویزون میشه و گاهی حتی از پراکندگی برگای ریزش لجم می گیره و ترجیح میدم عصلن ترخونی نباشه تا باشه و انگار نباشه：| 

این علاقه مندی وقتی کار دست عادم میده که مثلا مهمونی میری و میخوای خعلی شیک و مجلسی رفتار کنی بعد یهو یه سبد سبزی با ترخون خورد شده میذارن جلوت：/ و تو مجبوری عصلن به روی خودت نیاری و همچنان مجلسی بمونی...

امروز صبح که خواهری برای سحری یه سبد سبزی آورد بالا، مادری که لب و لوچه ی آویزون منو دید گفت ：چیه درخت ترخون نداره؟

منم با دلپُری گفتم نه تنها درخت نداره بلکه درختاشم خورد کرده ：/

تنها کسی که تو دنیا به علاقه مندیای خاص من نمی خنده و حتی در این زمینه ها به شدت با دلم راه میاد همین مادریه ولاغیر...

گوگل به مناسبت روز زمین یه تست شناخت حیوان درون گذاشته بود ...همین طوری واسه تفریح رفتم انجامش دادم...بهم گفت زنبور عسل ：) 

ذاتا سخت کوش ، با این وجود وقت خودتان را برای جابه جایی گرده ی گلها می گذارید...

با توجه به اینکه من خعلی گل دوس دارم حیوونی بهتر از این نمی تونست درونم باشه...

انجامش بدید خعلی پیچیده و تخصصی نیست چند تا سوال بیشتر نیست ولی بانمکه واسه خنده...به تصوری که از خودتون دارید تقریبا نزدیکه برای من که اینجوری بود ...

http://morahem.com/majale/?p=117457

کاش مثل روزه خواری در ملا عام که جرمه،

 یه قانونیم می نوشتن که منکرین علنی عشق رو مجرم بشناسه

بعد اونایی که در نهایت سنگ دلی ادعا میکردن که عاشق نیستن میگرفتن و انقدر میزدن تا اعتراف کنن که کجای این شهر بی در و پیکر عاشق شدن و انکار میکنن...

اون وقت چه بگیر بگیری میشد تو شهر ：)))

...

پ.ن：بعضیا صرف نظر از هر مسلک و اعتقادی که دارن چه جوری دلشون میاد توی این گرما و روزای طولانی وسط روز تو صورت مردم روزه دار زل بزنن و بطری آب معدنی ییییخ دستشون بگیرن و قلپ قلپ میل کنن؟ واقعا تعریفشون از انسانیت چیه؟ ：(

کناره های بینی یا همون دماغم قاچ خورده اندازه ی گسل زیر تهران!

گوشه های لبمم ترکیده خود لبمم چرک کرده این هوا باد کرده زیر چشمم اندازه ی فاصله مچ تا آرنج گود رفته و کبودیده، ناخونامم داره یکی یکی می شکنه میفته دو روزه که صبح قبل از بیرون اومدن از تخت خون دماغ میشم  ... در کل شبیه کاراکتر عروس مرده شدم ... دارم بی سروصدا تجزیه میشم می ریزم پایین ：/

خواهری میگه شاید مُردی خبر نداریم !!!

مادری میگه اگه واقعا مردی صداشو درنیار فعلا تا عروسی خواهرت بگذره 

مادربزرگی میگه حالا آرد نداریم حلوا بپزیم 

خعلی دوسم دارن خعلییییییی...

ترقوه و سیکس پک و قد دومتری و زلف شهلا و پوست سبزه و ابروی مشکی با اخم پرجذبه و الخ از ایده آلای ظاهری همش حرفه و کشک های خیالی...

یهو به خودت میای میبینی عاشق یه موجودی شدی که به هیچ جای ایده آلات عمرا نمی چسبه که هیییچ، تازه دلتم براش غنج می زنه، هیچ کاریشم نمی تونی بکنی...

：))

از دست نری صلوات 

دکتر زیادی نگران ما اصرار داشت که نباید استرس زیادی بگیری و هیجان اضافه دریافت کنی...

بهش میگم پس با این اوصاف تماشای مسابقه والیبالم سم محسوب میشه... 

اذعان فرمودند که عصلن به خاطر همین گفتم که نشینی پای اون...

من در اون لحظه ：/ و مکث طولانی...

دکتر در اون لحظه ：) چی شد؟

من پس از مکث ：| دارم فکر میکنم دکترمو عوض کنم دکتر!

دکتر پس از این حرف：/ حالا که فکر میکنم خعلیم ضرر نداره ...ولی زیاد حرص نخور!!!

از اتاق فرمان اشاره میکنن که برای دکتر حرف درآوردن تموم شد رررررفت ：))))

پ.ن：ولی خداییش راست میگفت بعد از مسابقه سردرد گرفتم ：/

عاخه این انصافه!؟

نه انصافه؟!

وسط ماه رمضون ...فرجه ... امتحانا ... جهاز برون خواهری...

هزار و یک مشغولیت دیگه ،

لیگ جهانی والیبال شروع بشه؟

شیطونه میگه بشین پای تلویزیون یه ژست گوربابای دنیا هم بگیر 

بشین والیبالتو ببین 

هر چی شد...شد 

حتی اگر پایان فینال مسابقات یهو به خودت اومدی دیدی سر سفره ی عقدی ：)))