میخوام نباشه دنیایی که توش یه مادر اشکش دربیاد... 

خب یه بچه ی هشت ماهه که هنوز نمی تونه درست و درمون چهار دست و پا بره چه جوری با این تبحر هندزفری منو گره کور میزنه؟؟؟ 

طوری شده وارد مغازه ی تجهیزات گوشی که میشم فروشنده میگه همون مدل قبلی؟

میگم مدل قبلی چی؟

میگه مگه هندزفری نمیخواین؟

：/ 

آی ام خاله... 

به خدا خاله بودن از عمه بودن سختتره...

：_ سه ررررک بیا این گلدونو از بالای کتابخونه بده 

：_سه ررررررررررک بیا از بالای کابینت اون ماهیتابه رو بده

：_ سه رررک بیا از بالای کمد اون کیفو بده...

اعتراض میکنم：_خو مگه من نردبونتم مادر من!!!؟؟؟ 

مادری：خودت اگه یه بچه داشتی با یک متر و هفتاد و پنج قد، دلت می اومد از اشیائی مثل نردبون استفاده کنی؟ 

من：|

قانع شدم خدایی...

توی زندگی وقتایی بوده که توی دلم گفتم چرا انقدر ارتفاع دارم؟

توی دبستان که همیشه میز عاخر بودم و همزمان عینکی هم بودم و برای دیدن تخته اذیت می شدم فکر میکردم کاش چند سانت قدم کوتاهتر بود...

دوره ی راهنمایی که رفقا به شوخی و غیر شوخی به قدم تیکه مینداختن با خودم می گفتم کاش همیشه از همه ی دوستام بلندتر نبودم ...دلم میخواست شاسی منم اندازه ی اونا کوتاه باشه و این بلندتر بودنه باعث می شد خیلی خودمو از جنس لطافت اونا نبینم ...

دبیرستانی که شدم و توی عروسیا همیشه صندل پام بود موقع کفش خریدن می گفتم کاش می تونستم کفش پاشنه دار بپوشم

بعضیا میگن خوش به حالت قد بلند خیلی خوبه...ولی نمی فهمن داشتن یه مزیت و ویژگی خوب ،هرچقدرم که خوب باشه وقتی توی جامعه ای زندگی کنی که معیار تفاوت فاحش تو با بقیه بشه بیشتر برات دردسر میشه تا حسن به حساب بیاد ... گاهی حتی تعریف بقیه توی این زمینه باعث میشه دلم بگیره ：|

یه بیماری هست با این مشخصات که وقتی شارژ گوشیت کم میشه انقدر نمی زنیش تو شارژ که اون علامت تعجب قرمزه وسط مخزن مستطیلیه که مقدار شارژو نشون میده ظاهر بشه و گوشیت به جیغ جیغ و التماس برسه...بعد در این موقع تازه ویرت میگیره آهنگ گوش بدی ؛یا اینکه با دوستت تو تلگرام پی ام بازی کنی：/

بعد که حساااابی جون گوشی بدبختو بالا آوردی و پیغام داد که حالا دلت خنک شد؟ تا سی ثانیه دیگه خاموش میشم تاااازه می ذاریش کنار که یه چند دقیقه دیگه هم تو همون حالت روشن بمونه ...

بعدش سر فرصصصصت میری میزنیش به شارژ که لب مرز خاموش شدن یهو روشن می مونه و هنگ میکنه...این یه نمونه ی جدید از مرض دیگر آزاریه به نام گوشیخیسم که طی اون گوشی بدبختو جز جیگر میدی：)))

وبلاگ قبلیم عادت داشتم برای مناسبتای مذهبی مخصوصا تولدا پست میذاشتم...

یادش به خیر ... دلم برای وبلاگ قبلیم خعلی می تنگه ：/

با اینکه عادم تنوع دوستی هستم ولی وقتی یه چیزی درونم ریشه کنه دل کندن ازش سخت میشه برام ... ولی خب کوچ از اونجا مزیتش این بود که خودم باشم و راحت بنویسم ؛و هزارتا مزیت دیگه که به مرور زمان مشخص میشه...

گاهی باید در برابر چیزایی که خوشایندمون نیستن انعطاف نشون بدیم تا به نتایج بزرگی برسیم... 

راستی عیدتون مبارک با تاخیر ：)

بعد از برنامه ی ماه عسل امروز دونه دونه دوستا و آشناها میان پی وی تلگرامم و یه مکالمه تکراری ： این دختره قاضیه عین تو بوداااا، هشت_نه سال دیگه ی تو همین شکلیه هااااا...خودت راضی حالا؟این خانومه که راضی نبود!

و من با یه حالت ：| تو عالم واقع شکلکای ：) تو عالم مجازی براشون میذارم و در جواب بیشعوری شون فقط می تونم چندتا جواب سربالا بدم...

گاهی یادمون میره که شاید کسی که داریم موقعیت زندگی شو زیر سوال می بریم از روی قسمت یا اجبار به این مسیر رسیده...یادمون میره که با حرفای نسنجیده می تونیم تا چه حد دل آشوب یه نفرو هم بزنیم ...

بعضی آدمها را به خاطر تیپ و قیافه شان دوست داریم...

بعضی ها را به خاطر اخلاقشان...

بعضی ها را به خاطر سوادشان...

بعضی ها را به خاطر حرف زدنشان...

بعضی ها را به خاطر افکارشان...

بعضی ها را هم بی علت دوست داریم...

از همان نگاه اول،از همان کلمه ی اولی که رد و بدل میشود، 

بدون هیچ شناختی، بدون اینکه چیز خاصی در آن آدم باشد،

بدون اینکه بدانیم کجایش شبیه ماست!

اما زمان که میگذرد ...رفاقت که شکل میگیرد ، شناخت که به دست می آید تازه میفهمی که آن آهن ربایی که از درون او آهن ربای درون تورا میکشیده دقیقا ریشه اش کجا بوده...

دلم برای بارون تنگ شده ：/

برای برگ ریزون پاییز...

هوای ابری...باد خنک آبان ماه...

حتی دلم برای اسم پاییز تنگ شده...

روزایی که تنهایی زیر نم نم بارون قدم میزدم و

فکرامو با قطره های سرد بارون خیس میکردم و می شستم ...

توی این خشکسالی تابستونی فکرامو چی کار کنم حالا؟

یکی از "تروریست‌ها" گفته بود آمدیم که بمانیم

عراقی‌ها در «خرمشهر» نوشته بودند:

آمدیم کـه بمانیم، شهید «بهروز مرادی» بعد از

روز باشکوهِ آزادسازی خرمشهر، زیرش نوشت:

آمدیم، نبودید...! 

پ.ن： قابل توجه اتحاد جویان：عزیز من کی گفته مردم ایران متحد نیستن؟ شما کجا بودی تا حالا که خارج بودی از این اتحاد؟

اگرم کسی مطالبه ای از دولت داره دلیل بر عدم اتحاد و همبستگیش با ملت و حکومت نیست ... همه چیزو با هم قاطی نکنید...یا به قول معروف قیمه ها رو نریزید تو ماستا ：)