تا دیروز فکر می‌کردم در طول زندگی استثنائی برای این اصل که توی ذهنم از مردها تعریف کردم رو نخواهم دید

دیروز وقتی یه مرد بهم گفت که خودش یه بال داره و دنبال یه بال دیگه می‌گرده تا پرواز کنه. 

نظرم عوض شد 

شاید گاهی استثناءها نزدیک تر از چیزی باشن که فکرشو می‌کنیم

شاید باید به خودمون و بقیه فرصت بدیم تا یه چیزایی با کمک زمان اثبات بشه...

شاید باید دل رو کنار گذاشت و همه چیزو به دست عقل سپرد. 

نمی‌دونم 

اگر دارم درست تصمیم می‌گیرم چرا انقدر دلم گرفته؟!

چرا بغض دارم؟! 

🥺

شاید لیاقت یه پایان خوش رو ندارم...