😂😂😂خیلیممم عالییییی

بازی دو سر باخت :)

پس جلد دومش را هم من می نویسم.مال منم پر از پسرها و مادرهای عتیقه هستن.در حدی عتیقه که اکر بگی نه سری از تاسف برایت تکان می دهند که خیلیی بی لیاقتی که عروس خانواده ما نشدی..به قول مامانم خیلی غرور گرفتتشون که دست خالی هم میان خواستگاری.مثلا یه بار حرف های پسره رو که مال عهد غار نشینی بود تویل مامانش دادم،مامانش هم تصمیم گرفت سر به بیابان بگذاره

می فهمم چی میگی

تو بنویس شاید منم کامنت زدم هی دختر این عتیقه چقدر شبیه عتیقه مال من بود

ببین همینکه میاد و حال و هوات عوض می‌شه خوبه.

ماهمونم نداریم تا یه کم بخندیم :))

ازدواج که نه!

این جور افکار و رفتارها، هم خانواده پسر از این توقعاتشون آسیب میبینند هم در ادامه دخترهای گرامی دچار لطمه میشن.

آدم وقتی سنش بیشتر میشه نیاز به همدم رو بیشتر حس میکنه و اون موقع میگه کاش به چیزای پیش پا افتاده اهمیت نمیدادم و افق دیدم وسیع تر میکردم توی ازدواج.

خواهرای منم میگفتن خواستگار خوبه 

حالا تو قبول نکن 

بزار بیاد حال وهوامون عوض میشه.. یه سرگرمیع واسه خودش...