اولین بار که چهارزانو نشسته بودم رو مبل و یه آب نبات چوبی اندازه توپ گلف انداخته بودم گوشه ی لپم واکنش اعضای خانواده دیدنی بود؛
مادری：محض رضای خدا تو بزرگ نمی شی دختر؟…الان بچه های خواهرت میان بالا اینو دستت ببینن قیامت میشه هاااا، براشون خریدی؟
خواهری کوچیکه：قد مبارکت اندازه ی دروازه شیراز شده هنوز شالاپ شالاپ آب نبات لیس می زنی؟ کودک درون من دیشب عروسیش بود تو هنوز کودک درونت تو مرحله ی شیشه شیر مونده!
پدری：نی نی کوچولوی باباااااا... یه وقت بیرون از خونه از این کارا نکنی بابا می فهمن یه تخته ت کمه رو دستم می مونی
خواهری بزرگتر：پاشو پاشو قایمش کن الان بچه م میاد می بینه دلش می خواد...
ضحی بانو (بچه ی خواهری) از آستانه ی در：نه مامانی اینا همش رنگ مصنوعیه من به بابا قول دادم نخورم به جاش برام آجیل شور بخره：)
خواهری بزرگتر：الهی قربون دختر گلم برم بله شما بزرگ شدی دیگه...دعا کن خاله هم بزرگ بشه ：)
من ：|
.
.
.
وضعیت خانواده ی گرام هم اکنون...
من دوباره چهارزانو روی مبل نشسته م آب نبات چوبی به همون گندگی گذاشتم گوشه لپم ملچ مولوچ می کنم.
مادری با عجله میاد می گه：بازم که تنها تنها داری می خوری مگه نگفتم برای منم بخر؟
من：چرا انفاقا همون طعمی که سفارش دادید خریدم بانوی من...هندوووووننننه اااایییی...
چشماش برق می زنه و آب نبات چوبی شو می گیره و کنار خواهری کوچیکه می شینه که آب نبات چوبی اکسترا ترش آلبالویی سفارشی رو با لذت مزه مزه می کنه و دوتایی ذوق می کنن.
پدری از راه می رسه با لب و لوچه ی آویزون می گه ：پس من چییییی؟
میگم：سفارش شمام اینجااااست...آب نبات چوبی شیرین طعم قهوه
با ذوق میاد سهم شو می گیره و می ره روی صندلی چوبیش میشینه و می پرسه آدامسم داره دیگه؟
میگم：بعلللللله
مادری میگه：خواهرتو بچه هاش چی؟
میگم：سفارش اونارم خریدم تو کیفمه اومدن بالا تقدیم می کنم...
و اینگونه لایف استایل خانواده را با شیب ملایم و نامحسوسی به وسیله ی جنگ نرم فرهنگی پوکوندیم رعفت...：)
