بایدم این طوری باشه...
بایدم تو با همه ی دنیا فرق داشته باشی
که بتونی با یه نگاه تا ته ته حرفای نگفته مو بخونی...
که با یه لبخند درجه ی آرامش توی خون منو برسونی به هزار...
که کهکشان چشمات قصه ی هزار و یک شب شبای بی خوابی باشه...
که دستات تکیه گاه موج موج سختیای دنیا باشه...
بایدم این طوری باشه...
بایدم هر آدمی یه دونه تو توی زندگیش داشته باشه
وگرنه که زندگی خیلی خالیه...
و آدما خیلی غیر قابل اطمینان...
و لحظه ها خیلی کسل کننده و بیخود...
و بودن و موندن بی هدف و بی سبب...
تو از اون بایدایی هستی که خیلی بایدی
نه از جنس شاید و حتی و اگر و گویا و...
خود خود باید...
به همون اندازه که باید...
تو به همون اندازه ای که باید باشی هستی...
مثل هیچکس...
خود خودت...
مرسی که هستی
به همین غلظت：)
