یه مکانیزم طبیعی در بدن مردها وجود داره که باعث ترشح یه هورمون خاص میشه که منجر به پدیده ی خود شاخ پنداری میشه ... عملکرد ناشی از این فرآیند خودشاخ پنداری هم اینه که این عزیزان تمام وقت در حال اثبات این هستن که عند همه چیزن ، عند قدرت بدنی،عند قدرت ذهنی، عند جذابیت،عند اطلاعات عمومی ،اگر درس خون باشن عند علم و دانش و الخ از شاخی جات ... از عوارض این هورمون هم تراوش یکم خالی بندی و منم منم و اعلام وجود در هر زمینه ای که فکرشو بکنی از چاه باز کنی تاااااا هوا کردن آپولو و... در گفتار این موجودات نازنینه...
پس اگر یه پسری رو دیدید که داشت با یه بادی تو غبغب تعریف میکرد که یه تنه چهل تا مرد سیبیل کلفت عضله ای رو با یه دست لت و پار کرده یا مثلا بیست و هشتا دختر از عشقش خودکشی کردن یا از موقعیتای افسانه ای شغلی که با یه ژست گور باباش رد کرده میگه یا از آشناها و نفوذ موی رگیش توی همه ی ارگانهای دولتی و غیر دولتی یه جوری حرف میزنه که انگار مستقیم با سازمان اطلاعات همکاری میکنه ...زیاد تعجب نکنید، طبیعیه...
اما اگر یه مردی رو پیدا کردید که این هورمون در بدنش ترشح نمیشد دو دستی بچسبیدش ... این فرد دقیقا عند همون چیزاییه که سعی نمیکنه اثبات کنه...
دایی کوچیکم یک و شصت قدشه شصت و هشت کیلو هم وزنشه هیییییچ وخت هییییچ وختم ازش نشنیدم که ادعای شاخ بودن تو چیزی بکنه اما در عوض خدای زبان انگلیسی و فکر اقتصادیه... با یه ساک دستی از زادگاهش مهاجرت کرد و در سن سی و اندی سالگی رییس کل روابط عمومی بانک سپه در استان مرکزی شد در حالی که یکبارم از زبون خودش نشنیدم موقعیت شغلیش چقدر مهمه و همکاراش کدوم وزیر و وکیل و سفیرن...پاشم برسه با همین یه ریزه قد و هیکل همچیییییین غیرتی میشه و یه تنه شیش هفت نفرو لوله میکنه که دهنت باز میمونه(اینو تا با چشم خودم ندیدم باورم نشد) برعکس اون یکی داییم که با یک و هشتادو پنج قد و صد کیلو وزن (تفاوتشون به خاطر اینه که یکی به پدر رفته یکی به مادر) و داشتن یه غده ی گندددددده ی هورمون شاخ پندار ترشح کننده یه اپسیلون از این ویژگی ها رو هم نداره... بعله
