نصف شب خر عست
مخصوصا بین ساعت دو تا سه
که هزار تا فکر و خیالِ رو اعصاب به مخ عادم هجوم میارن...
دلم میخواد یه قوری خواب غلیظ دم کنم و یکم شکر بزنم تنگش برای شیرین شدن رویاهایی که مثل بخار ازش بلند میشن و با یه هورت ممتد همشو سر بکشم و بگیرم دو سه روز کپه ی مرگمو بذارم... شایدم دو سه هفته... یا دو سه ماه...یا دو سه سال ... عصلن نظرم بر اینه کلا بخوابم تا عاخرش هوم؟خخخخخ برعکس نصف شب خواب عصلن خر نیست مخصوصا تو هوای ملس اردیبهشت ماه...اونم اگر مثل من حساسیتی و مخمل (همون گربه زشته تو کارتون خونه ی مادربزرگه که همش بالشتش دستش بود چرت میزد) باشی...
ولی وقتی خواب نباشه نصف شب خعلی خر عست...مادربزرگی میگه وختایی که بی خواب میشی یکی داره بهت فکر میکنه...والا بوخودا ما هووووچکی بهمون فکر نمیکنه پ چرا مراسم جون کندن داریم این وخت شب...نکنه سوپرمارکتی سرکوچه نصف شبی یاد دویست تومن طلبش افتاده؟ عجب بساطیه هااااااا
