جمعه ۱۷ بهمن ۹۹
به یاد داشته باش که دنیا هرچقدر هم جای بزرگی باشد من تو را گم نخواهم کرد.
شبهای طولانی زمستان هرچقدر هم که دلت از سردی آدمها یخ زده باشد؛ گرمای دستهای من یخهای دلتنگیات را آب خواهند کرد.
مهم نیست چقدر سخت باشد؛ هر زمان طوفان زندگی ، کشتی وجودت را متلاطم کرد؛ من مانند لنگری محکم شانههایت را میگیرم و نمیگذارم غرق شوی.
بگذار نامردهای روزگار هرچه آرزو خریدهای بدزدند؛ من اینجا کنارت میمانم تا همهشان را از نو با هم بسازیم.
هرگز فراموش نکن که هرچقدر هم دلالان عشق تو را از دوست داشتن ترسانده باشند؛ من نهالی از مهر ورزیدن در وجودت خواهم کاشت که تا ابدیت به شکوفه زدن ادامه دهد...