یکی از دوستام که زودتر از همه ی بروبچز گروه ما متاهل شده بود و الانم بچه داره چند سال پیش باهام درد و دل میکرد و از خوبیای اخلاقی شوهرش میگفت یه جمله ای گفت که هنوزم تو گوشم زنگ می زنه... (این بنده خدا پدرش جانباز جنگی و شیمیاییه و خب همه می دونیم که عوارض سختیا و دردهای جنگ هنوزم توی تن این بزرگواران هست و اخلاقشونو هم تحت تاثیر قرار می ده) دوستم میگفت تا قبل از ازدواج با شوهرش نه تنها خلق تنگ پدرش بلکه رفتارای وحشتناک همه ی مردایی که توی اقوام و دوستان و... می شناخته باعث شده بوده که یه تلقی کلی منفی راجع به اخلاق مردونه توی ذهنش شکل بگیره و جمله ی عجیبی که گفت این بود ： سه رک باورت نمیشه ولی من تا قبل از دیدن علی آقا(شوهرش) فکر می کردم مردی که خوش اخلاق و آروم و با گذشت باشه تو دنیا وجود نداره و این صفتا فقط زنونه ست!!! بعد از ازدواج از دیدن یه سری رفتارای بی نهایت منطقی و مدیریت کننده ی بحران از طرف علی آقا واقعا شگفت زده میشدم چون تاقبل از اون فقط این آرامشه و مدیریته رو از زنایی که می شناختم دیده بودم و از طرف مردا فقط طوفان و خراب کردن همه چیز دیده بودم...
وقتی خوب فکر کردم دیدم اکثر ما زن ها عادت کردیم به اینکه طرف ماست مالی کننده ی ماجرا باشیم ... البته این هنر زنانه ست و خعلیم خوبه و اصلا زن برای مدیریت و گذشت آفریده شده اما این ویژگی خوب اگه فقط یه طرفه بمونه و حتی باعث سوء استفاده بشه و مردا وظایف و سهم خودشونو نسبت به این گذشت و مدیریت منطقی زندگی فراموش کنن و حتی از این ویژگی سوء استفاده کنن و بار همه ی سختیای معنوی زندگی رو روی دوش زنا بندازن به نظرم ستم بزرگیه ...
انگار تلقی این دوستم پس زمینه ی ذهن خیلی از ما زن ها وجود داره چه خودمون خبر داشته باشیم چه خبر نداشته باشیم ... وقتی یه مردی پیدا میشه که بر خلاف تعریف پنهان و یکطرفه ی جامعه ی ما و شبیه به پیشوایان دینی ما اصیل عمل میکنه از شدت شگفتی و تعجبمون تازه می فهمیم که چه تلقی کج و کوله ای پس زمینه ی ذهنمون جا خوش کرده بوده و خبر نداشتیم...و وای به روزی که چنین مرد ساختار شکنی پیدا نشه که ما رو یاد حضرت علی بندازه...
