تقویم دروغگوی بزرگیه
به نظرم هرگز نمیشه از روی تقویم طول روزای زندگی آدما رو درست اندازه گرفت
بلندترین و کوتاهترین روز ، روز اول تیر ماه و اول دی ماه نیستن
بلندترین روز ، روزیه که از لحظه ی چشم باز کردن تا لحظه ی چشم بستن منتظر و چشم به راه بمونی و کوتاه ترین روز شاید همون روزیه که توش عمیییییقا احساس خوشبختی کنی و حقیقتا بهت خوش بگذره طوری که خودتو نیشگون بگیری تا مطمعن بشی بیداری...
عایا این روزا برای همه ی عادما یک زمان اتفاق میفته؟
پس تقویم چطور جرات میکنه انقدر وقیحانه روزای سالو خط کشی کنه و اندازه بگیره؟
